....

....

Το αίνιγμα της Σουηδίας

   ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ



Εχετε προσέξει ότι εδώ και αρκετές εβδομάδες δεν ακούμε λέξη για την εξέλιξη της πανδημίας στη Σουηδία; Αντίθετα από την άνοιξη, όταν η σκανδιναβική χώρα πρωταγωνιστούσε διεθνώς στα μέσα μαζικής ενημέρωσης εξαιτίας της ανορθόδοξης διαχείρισης του νέου κορωνοϊού, τους τελευταίους μήνες επικρατεί μια ενδιαφέρουσα αφωνία. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. 

Είναι γνωστό ότι η Σουηδία εφάρμοσε εξαρχής μια πολύ διαφορετική πολιτική σε σχέση με τις περισσότερες χώρες του κόσμου. Δεν προχώρησε σε lockdown, δεν υπήρξαν περιορισμοί στην κυκλοφορία, δεν έκλεισαν τα δημοτικά και τα γυμνάσια, ούτε τα καταστήματα, τα μπαρ, τα εστιατόρια ή τα γυμναστήρια. Περιόρισε τις συναθροίσεις άνω των 50 ατόμων, υπήρξε αυστηρή σύσταση σε ηλικιωμένους και ευπαθείς ομάδες να μείνουν σπίτι, καθώς και για τηλεργασία και για τηλεκπαίδευση. Ηταν ομολογουμένως ένα παρακινδυνευμένο «πείραμα» που γρήγορα γνώρισε αρνητική δημοσιότητα εξαιτίας των προβληματικών επιδημιολογικών επιδόσεων της χώρας τους πρώτους μήνες της πανδημίας.

Οι οίκοι ευγηρίας αποδείχθηκαν η μεγάλη «μαύρη τρύπα» του σουηδικού πειράματος καθώς εκεί καταγράφονται σχεδόν οι μισοί από τις 6.000 θανάτους που σχετίζονται με την COVID-19. Παρ’ όλα αυτά, η Σουηδία δεν είχε ούτε την άνοιξη το χειρότερο επιδημιολογικό προφίλ στην Ευρώπη και σίγουρα δεν το έχει σήμερα. Η χώρα δεν έζησε (ούτε ζει) την εμπειρία του περίφημου δεύτερου κύματος που βιώνουμε στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ετσι, ενώ το τελευταίο δεκαπενθήμερο ο μέσος όρος κρουσμάτων ανά 100.000 κατοίκους είναι 300,5 στην Ισπανία, 192,5 στη Γαλλία, 70,7 στη Μεγάλη Βρετανία και 33,7 στην Ελλάδα, ο αντίστοιχος αριθμός στη Σουηδία είναι 26,7. Ως προς τα ποσοστά θνητότητας, πάλι η Σουηδία έχει πολύ καλύτερες επιδόσεις (0,2) σε σχέση με την ακραία περίπτωση της Ισπανίας (2,3) ή με την πολύ λιγότερο παθούσα Ελλάδα (0,5). Την προηγούμενη εβδομάδα οι ΜΕΘ των σουηδικών νοσοκομείων φιλοξενούσαν μόλις 13 ασθενείς με κορωνοϊό (εμείς ξεπεράσαμε τους 70).

Οι αρχιτέκτονες του σουηδικού πειράματος υποστηρίζουν ότι η δική τους προσέγγιση εγγυάται περισσότερο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα γιατί είναι «βιώσιμη» χωρίς την αγωνία για διαρκή «πίσω-μπρος» στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, ενώ φαίνεται ότι δούλεψε και η κουλτούρα της προσωπικής ευθύνης. Μήπως, λοιπόν, υπάρχει κάτι εδώ που πρέπει να μάθουμε από τους ριψοκίνδυνους Σουηδούς;  

kathimerini.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια

Από το Blogger.