Νέες επιθέσεις σε διασώστες του ΕΚΑΒ. Ανάγκη επείγουσας νομοθέτησης.

Νέες επιθέσεις σε διασώστες του ΕΚΑΒ. 

Ανάγκη επείγουσας νομοθέτησης.

Η θρασυδειλία είναι το κύριο χαρακτηριστικό της επίθεσης σε υγειονομικούς λειτουργούς των επειγόντων, μεταξύ των οποίων κυριαρχούν οι επιθέσεις σε διασώστες του ΕΚΑΒ. 

Το φαινόμενο δεν είναι νέο αλλά εντείνεται διαρκώς είτε πρόκειται για μεμονωμένους διασώστες είτε για εργαζομένους των ΤΕΠ. 

Εννοείται ότι στόχοι τραμπουκισμών καθίστανται μονίμως οι πλέον ευάλωτοι εργαζόμενοι και οι λιγότερο υπεύθυνοι για

την όποια δυσλειτουργία. 

Συχνά μάλιστα, όπως στην πρόσφατη περίπτωση, τα θύματα απλώς έχουν υπερασπιστεί την δημόσια περιουσία, την υπηρεσιακή λειτουργία ή ακόμη και την ασφάλεια των ασθενών.

Κυριαρχεί η προσωπική αλητεία των δραστών, που χρειάζονται προφανώς πολύ πιο αυστηρή αντιμετώπιση, αλλά συμβάλλουν και άλλοι ευρύτεροι παράγοντες όπως:

• Η αλλοτρίωση των σύγχρονων κοινωνιών με την υποχώρηση της αλληλεγγύης και την αύξηση των κάθε είδους αντικοινωνικών συμπεριφορών.
• Η ελλιπής αστυνόμευση ή έστω η επιλεκτική κατεύθυνση της προς τα εκεί που επιβάλουν οι επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης.
• Η επιδείνωση των παρεχομένων υπηρεσιών από το υποχρηματοδοτούμενο σύστημα που αυξάνει τις σχετικές εντάσεις (αν και συχνά αυτές λειτουργούν ως απλό πρόσχημα).
• Η γενικότερη αδιαφορία για τις συνθήκες εργασίας, την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.

Στα πλαίσια αυτά και με αφορμή το τελευταίο επεισόδιο στην Νέα Αλικαρνασσό Ηρακλείου επανερχόμαστε με τρία ερωτήματα/προτάσεις:

1. Το 2019 είχε προταθεί από την διοίκηση του ΕΚΑΒ στο Υπουργείο η ακόλουθη νομοθετική ρύθμιση: «Η παρ. 1 του άρ. 66 του ν. 4557/2018 αντικαθίσταται ως ακολούθως: 1. Η τέλεση των εγκλημάτων των άρθρων 308 έως 311, 333, 361 και 361Α του Ποινικού Κώδικα σε βάρος υπαλλήλου του Υπουργείου Οικονομικών, της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), και του ΕΚΑΒ κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του ή για λόγους σχετικούς με την εκτέλεσή της, συνιστά ιδιαίτερα επιβαρυντική περίσταση».

Ο τότε υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Ξανθός είχε δεσμευτεί να κατατεθεί ως άρθρο στο επόμενο ν/σ του Υπουργείου Υγείας, περιλαμβάνοντας μάλιστα κι όλους τους λειτουργούς των επειγόντων. Ωστόσο, δεν πρόλαβε να μπει σε κανένα ν/σ λόγω της προκήρυξης πρόωρων εκλογών. 

Αργότερα ο σημερινός Υπουργός κ. Βασίλης Κικίλιας, ενημερωμένος και επισήμως για την εκκρεμότητα, εξήγγειλε την άμεση θεσμοθέτηση της.

Μέχρι τώρα ωστόσο δεν έχει γίνει τίποτε. 

Δεδομένης της συνεχούς επιδείνωσης των αιτίων, της μεγάλης αύξησης των συμπτωμάτων αλλά και των θρυλούμενων αλλαγών στο σύστημα εφημέρευσης που θα επιβαρύνουν σημαντικά την λειτουργία του Οργανισμού μας, επανερχόμαστε στην πρόταση περί της άμεσης υλοποίησης της ίδιας πρότασης, την οποία μέχρι τώρα όλοι θεώρησαν δίκαιη και απαραίτητη.

2. Η διοίκηση είχε αποφασίσει (με επίσημη απόφαση του ΔΣ/Δεκέβριος 2018) ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το ΕΚΑΒ θα παρευρίσκεται στο δικαστήριο ως ενάγων δεδομένου ότι το υπηρεσιακό συμφέρον του θίγεται καταφανώς από τέτοιες συμπεριφορές (αναστάτωση, χαμένες εργατοώρες, πλήγμα στο ηθικό των εργαζομένων, έκθεση άλλων άσχετων περιστατικών σε κίνδυνο από την δυσλειτουργία κ.ο.κ.) 

Επιπλέον ο ευρισκόμενος σε υπηρεσία υπάλληλος δεν μπορεί να θεωρείται υποδεέστερος από τις υλικές ζημιές. 

Δεν μπορεί λοιπόν η υπηρεσία να κάνει λιγότερα για εμάς από όσα θα έκανε για ένα σπασμένο παμπρίζ ή για ένα καθρέφτη!!! 

Αυτό τηρήθηκε πράγματι σε όλες τις περιπτώσεις κατά το 2019 αλλά όχι και στην πρόσφατη περίπτωση με αστείες δικαιολογίες. 

Στην πράξη η εμπλοκή της Υπηρεσίας καθόλου δεν πλεονάζει δεδομένου ότι αχρηστεύεται έτσι το κύμα απειλών που διαδέχεται συχνά την κακοποίηση. 

Αυτό γίνεται προκειμένου να εξασφαλιστεί η σιωπή του ατυχούς εργαζομένου, η οποία μπορεί να είναι εξίσου ή και περισσότερο τραυματική. 

Αντιθέτως, η εμπλοκή του Οργανισμού στον δικαστικό αγώνα εξουδετερώνει τέτοιες συμπεριφορές των δραστών η του περιβάλλοντός τους.

3. Στα θέματα Υγιεινής & Ασφάλειας οτιδήποτε θετικό είχε αναδειχθεί κατά την προηγούμενη περίοδο (συνήθως ύστερα από προτάσεις των εργαζομένων) γίνεται συστηματική προσπάθεια να εξαφανιστεί.

Όσα ήδη αναφέραμε έρχονται να προστεθούν: 

• Στην ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης του στόλου
• Στην μη υλοποίηση της απόφασης του Δ.Σ. του ΕΚΑΒ, για Πανελλήνια ημερίδα Υγιεινής & Ασφάλειας κατά την «Ημέρα θυσίας του Διασώστη» το 2020 στην Θεσσαλονίκη.
• Στην ματαίωση των προγραμματισμένων ημερίδων για την ψυχολογική υποστήριξη, τα τροχαία ατυχήματα και την ανωτατοποίηση.
• Στην εγκατάλειψη της επιλογής των αναγκαίων αλλαγών στον εξοπλισμό των Peugeot αμέσως μετά την διετή εγγύηση ώστε να γίνει αυτός πιο φιλικά για τον χρήστη.
• Στις αλλαγές στις στεγάσεις της Αθήνας.
• Στην απομάκρυνση πιθανών εστιών πυρκαγιάς όπως τα προς απόσυρση οχήματα μέσα από το parking του ΕΚΑΒ (όπως επισημαίνει σχετικό πόρισμα της Πυροσβεστικής).
• Στην απομάκρυνσης του χαρτοβασιλείου από διαδρόμους, υπόγεια κ.λ.π. μέχρις ότου επέλθει το "ηλεκτρονικό κράτος" του Κυριάκου Μητσοτάκη. 
• Επίσης δεν υπάρχουν νέα από τις προσφυγές (ΕΣΡ κ.ά.) για την απαράδεκτη επιθετική συμπεριφορά των ΜΜΕ σε δύο περιπτώσεις, πολιτική που πολύ απέχει από την προσωπική πολιτική δημοσίων σχέσεων την οποία παρακολουθούμε να εξελίσσεται απρόσκοπτα παρά όλα όσα αναφέραμε παραπάνω.

Εντύπωση προκαλεί επίσης και η αιδήμων σιωπή πολλών συνδικαλιστών που είχαν παλιότερα αναγορεύσει σε «πρώτα θέματα», ζητήματα όπως το περιβόητο «χιλιάρικο» ή τα σαράβαλα της Σωτηρίας (καθυστέρηση απόσυρσης όταν αυτά μετακινήθηκαν προσωρινά σε μέρος εμφανές μεν αλλά ασφαλές) ή ειδοποιούσαν τα πρόθυμα κανάλια μόλις έσκαγε ένα λάστιχο ή κοβόταν κάποιο λουρί. 

Τότε επιχειρείτο η διαπόμπευση του ΕΚΑΒ για κάθε ασήμαντο αφορμή, ενώ τώρα σιωπητήριο και το "λουρί της μάνας" ….